Çay İşletmeleri Genel Müdürü Eleştirilerle Karşı Karşıya
Çay İşletmeleri (Çaykur) Genel Müdürü Yusuf Ziya Alim, Karadeniz’de yaşanan yaş çay hasadındaki sorunlara dair yaptığı açıklamalarla eleştirilerin hedefi haline geldi. Alim, üreticilerin sıkıntılarını ciddiye almamakla ve yaş çay hasadındaki problemleri göz ardı etmekle suçlanıyor.
10 Temmuz’da başlayan 2. sürgün yaş çay hasadında, üreticilerin şarjlı çay motorlarıyla hızlı toplama yapması nedeniyle fabrikalarda büyük bir kargaşa yaşanıyor. Ancak Çaykur’un bu duruma etkili bir çözüm bulmaması dikkat çekiyor. Ayrıca bazı özel firmaların, üreticilerin zor durumundan faydalanarak çayları düşük fiyatlarla almaya devam ettiği biliniyor.
Alim, üreticileri daha temkinli olmaları konusunda uyarırken “Biz Karadenizliler, Karadeniz gibi hırçın ve dalgalıyız. Bir günde, iki günde çayımızı bitirip tamam ben bitirdim deyip yan tarafa çekilmeyi hesaplıyoruz ama bu şekliyle bu işin olmayacağı kesin” ifadelerini kullandı.
Sürgün Kampanyası Kaosa Dönüştü
40-45 gün sürecek olan ikinci sürgün kampanyası, üreticilerin aceleci davranışlarıyla 10-15 güne indirildi ve bu durum fabrikalarda yoğun bir izdiham yarattı. Ancak Çaykur yönetimi, üreticileri kontrol altına almak yerine sorumluluğu onlara yüklemeyi tercih ediyor.
Makine Kullanımını Engelleyen Yanlış Tavır
Alim, günlük toplanması gereken miktarın üzerinde üretim yapılmasına karşı çıkarken, makine kullanımını da kısıtlamaya çalışıyor. Oysa makineleşme, üreticilerin yükünü azaltırken verimliliği artırmak için önemli bir yöntemdir. Yönetimin bu tutumu, modernleşmeyi engellemek ve üreticilerin zor durumda kalmasına neden olmaktadır.
Üretici Fiyatlarında ve Satışta Zor Durum
Fabrikalardaki aşırı yoğunluk, üreticilerin çaylarını zamanında ve uygun fiyata satmalarını engelliyor. Özel sektörün düşük fiyat politikaları ve peşin ödemelerin azaltılması, üreticileri ekonomik sıkıntıya sokmaktadır. Çaykur’un bu sorunlar karşısında etkisiz kalması, yönetimin başarısızlığını gözler önüne sermektedir.
Yevmiye İşçileri İşsizliğin Eşiğinde
Çay motorlarının sürgün süresini kısaltması, yevmiye işçilerinin çalışma günlerini önemli ölçüde azaltmış durumda. Bu durum, geçimini bu işten sağlayan işçileri büyük bir mağduriyetle karşı karşıya bırakmaktadır. Yeni fabrikaların açılmasına dair umutlar ise yönetimin, üretici ve işçilerin taleplerini dikkate almadığının bir göstergesi olarak kalmaktadır.